genel olarak çizgi filmleri çok severim. fırsat bulduğumda sık sık çizgi film, animasyon, anime izlerim. özellikle hayao miyazaki'nin hemen hemen bütün animeleri çok güzel. sadece gökteki kale animesini izlemedim. ilk fırsatta bu filmide izleyeceğim.

ruhların kaçışı, rüzgar yükseliyor, küçük deniz kızı ponyo, yürüyen şato, prenses mononoko, komşum totoro, rüzgarlı vadi, küçük cadı kiki, kırmızı kanatlar.

çocukken kurduğum hayallerimin bir kısmını gerçekleştirdim, bir kısmını da gerçekleştirmekten vazgeçtim. onun yerine yeni hayaller kurdum. ama bu sıralar en önemlisi şu salgının bitmesi hayali. yeniden rahat rahat gezebileceğimiz, sevdiklerimizle sohbet edebileceğimiz günlerin gelmesi. marttan beri dışarıya çıktığım sayılıdır.

ve en büyük hayalim yeğenime doya doya sarılmak, onu doya doya koklayıp öpmek.

o kadar patlayıcının neden orada tutulduğunu, kimin sakladığını açıkçası çok merak ettim.

çok büyük bir felaket. görüntüleri izlerken bile patlama sesiyle yerimden zıpladım resmen.
paylaşılan fotoğraflar içler acısı. korku filmi gibi. gerçek olmasın istedim. kötü bir rüya olsun istedim.

ne yazık ki gerçek. allah'tan ölenlere rahmet, yakınlarına sabır; yaralılara acil şifalar; kayıp olanların da bir an önce bulunmalarını diliyorum. toparlanmak çok zor.